Αυξήσεις 6,2% διπλάσιες του πληθωρισμού στα τέλη καθαριότητας αποφάσισε η συμπολίτευση του δημοτικού συμβουλίου Σερρών κατά την συνεδρίαση της 30 Δεκεμβρίου 2003.
Όχι στις αυξήσεις των τελών καθαριότητας πέραν του ύψους του τιμαρίθμου ήταν η θέση της Δημοτικής Πρωτοβουλίας Σερραίων.
Στην τοποθέτηση του ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης Πέτρος Αγγελίδης είπε ότι η δημοτική αρχή με ευκολία προστρέχει στην γνωστή συνταγή των αυξήσεων, χωρίς να ακολουθεί μια πολιτική νοικοκυρέματος των οικονομικών του Δήμου με περιορισμό των δαπανών. Ανέφερε μάλιστα ότι στην υπηρεσία καθαριότητας το έτος 2001 υπηρετούσαν 60 μόνιμοι υπάλληλοι, τώρα το έτος 2003 οι μόνιμοι υπάλληλοι, οι οποίοι φυσικά ανταποκρίνονται με επιτυχία στο έργο τους, ανέρχονται σε 130, ενώ παράλληλα προβλέπεται στον προϋπολογισμό του έτους 2004 δαπάνη 400.000 ευρώ (140 εκ. δρχ.) και για προσλήψεις 50 εποχιακών υπαλλήλων. Επίσης στα λειτουργικά έξοδα της υπηρεσίας καθαριότητας συνέχισε ο κ. Αγγελίδης προστέθηκαν και οι δόσεις του δανείου των 600.000 ευρώ (200 εκ. δρχ.) για αγορά μηχανημάτων καθαριότητας τα οποία θα μπορούσαν να αγοραστούν σταδιακά, χωρίς δανεισμό, μέσα από μια συνεχή και σωστή διαχείριση των τελών καθαριότητας που πληρώνουν οι Σερραίοι πολίτες και τα οποία τέλη ξεπερνούν τα 3.000.000 ευρώ (1δις δρχ.) ετησίως.Ο κ. Αγγελίδης επεσήμανε πως σύμφωνα με την εισήγηση της υπηρεσίας υπάρχει ένα έλλειμμα 1.000.000 ευρώ (350 εκ. δρχ.) στην οικονομική λειτουργία της υπηρεσίας καθαριότητας, κάτι που επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της Δημοτικής Πρωτοβουλίας Σερραίων, ότι η οικονομική κατάσταση του Δήμου δεν έχει βελτιωθεί.
Ολοκληρώνοντας ο επικεφαλής της Δημοτικής Πρωτοβουλίας Σερραίων τόνισε, ότι είναι υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών και λαϊκισμός να ισχυρίζεται ο κ. Δήμαρχος ότι οι Σερραίοι πολίτες δεν θα πληρώσουν τίποτε για τα δάνεια, ενώ προέτρεψε την Δημοτική αρχή να εγκαταλείψει την πολιτική των εύκολων λύσεων με δάνεια και αυξήσεις και να ακολουθήσει μια πολιτική συνεχούς και σταθερής προσπάθειας ορθολογικής διαχείρισης των εσόδων, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην συγκράτηση των δαπανών αλλά και στην διεκδίκηση και εξασφάλιση νέων πόρων.