Ομιλητής: Ζιώγας Ιωάννης, βουλευτής Θεσ/νίκης του Κ.Κ.Ε. και επίκουρος καθηγητής χημικού του Α.Π.Θ.
Φίλες και φίλοι,
Μια πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Κέντρου βιβλίου διαπιστώνει ότι «μόνο το 38% του πληθυσμού απάντησε καταφατικά στην ερώτηση: διαβάσατε έστω και ένα βιβλίο τον περασμένο χρόνο;» Ως κυριότερος λόγος της μη ανάγνωσης, αναφέρθηκε η έλλειψη χρόνου (φόρτος εργασίας, οικογενειακές υποχρεώσεις) με ποσοστό 60%. Και αυτό επειδή έχει διαμορφωθεί ο άνθρωπος της εποχής, που είναι ο «τηλεοπτικός άνθρωπος», ο οποίος λόγω της πλημμύρας των τηλεοπτικών σταθμών και προγραμμάτων «δεν προλαβαίνει…» «Ο καθένας ανοίγει το ευαγγέλιο στα μέτρα του», συνήθιζε να γράφει συχνά ο Ν.Καζαντζάκης.
Σιγά σιγά ο τηλεοπτικός χρόνος ρουφά όλο και περισσότερο από τη ζωή του σύγχρονου εργαζόμενου, που χωρίς να το πολυσυνειδητοποιεί κόβει πλευρές της αληθινής του ζωής, με συνέπεια να τον απομακρύνει σταδιακά από μορφές επικοινωνίας που δημιουργούν κέντρισμα για διάλογο και κρίση. Οι εικόνες εναλλάσσονται ιλιγγιωδώς, οι πληροφορίες περισσεύουν, το θέαμα απαξιώνεται, ο όποιος πολιτισμός δίνεται συγχρόνως με τη βαρβαρότητα. Ακόμα και οι πόλεμοι, η βία, το αίμα, μετατράπηκαν σε οικογενειακό βραδινό θέαμα.
Όσο πιο «πολύπλευρη – πλουραλιστική» εμφανίζεται η ενημέρωση που διευθύνει η αστική τάξη μέσω των ΜΜΕ, τόσο πιο μονόπλευρη είναι επί της ουσίας και τόσο πιο πολύ εργάζεται για να απομακρύνει τους εργαζόμενους από τη γνώση της αλήθειας και τη συνειδητοποίηση των δικών τους συμφερόντων. Τα περί «αντικειμενικότητας» και «αδέσμευτης ενημέρωσης» είναι μόνο εκ του πονηρού, και στόχο έχουν την υποκειμενική και δεσμευμένη ενημέρωση στα συμφέροντα της εξουσίας.
Στα πλαίσια του ρητορικού ερωτήματος: ΜΜΕ από ποιον και για ποιον, ας μας επιτραπεί να καταθέσουμε τις απόψεις μας, αφού για μας το ζητούμενο στην πολιτική μας δράση είναι η βελτίωση της θέσης της στην κοινωνία, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, των νέων, του λαού.
Η κατάσταση που έχουν διαμορφώσει τα ιδιωτικά και τα κρατικά ΜΜΕ σε βάρος και του εργατικού – λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, που συνεχίζεται σε μεγάλο βαθμό και το νέο χρόνο, είναι κραυγαλέα προκλητική. Ο πραγματικός χρόνος στην ειδησεογραφία των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, που διατίθεται για την προβολή της δράσης του ΚΚΕ, μόλις που ξεπερνάει το 2%, τη στιγμή που για μήνες προωθούσαν το δίδυμο ΣΥΝ – ΛΑΟΣ. Μπροστά σε αυτή τη μεταχείριση, που δεν αφορά μόνο το Κόμμα, το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο είναι περίπου θεατής. Οι προσπάθειες ορισμένων δημοσιογράφων να ανταποκριθούν στο καθήκον τους δεν μπορούν φυσικά να αλλάξουν την κατάσταση.
Αποτελεί ταξική επιλογή της πλουτοκρατίας που έχει στην ιδιοκτησία της τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα. Προαναγγέλλει κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα του λαού. Αποδείχνει ότι είναι υποκριτικές οι διακηρύξεις περί «πολυφωνίας, ισοτιμίας και αντικειμενικής ενημέρωσης», τη στιγμή που δεν παίρνουν καν υπόψη ούτε το γεγονός ότι χρησιμοποιούν δημόσιες συχνότητες. (Ασυδοσία στον Χορτιάτη, απάντηση Ψωμιάδη στο αίτημα μας, για λήψη μέτρων.)
Δεν πρόκειται για πολιτική αντιπαράθεση, που το ΚΚΕ θεωρεί φυσιολογική, την επιδιώκει και την ανταποδίδει με πολιτικούς όρους, αλλά για ακόμα πιο ανισότιμη μεταχείριση του Κόμματος, με μεγαλύτερη συσκότιση και διαστρέβλωση της πολιτικής του.
Αποτελεί κατάσταση το γεγονός ότι σε μεγάλο αριθμό εκπομπών των κρατικών καναλιών, με θέματα σχετικά με το ΚΚΕ και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, δεν προσκαλούνται εκπρόσωποι του Κόμματος, αλλά προσκαλούνται και μιλούν, για την 90χρονη ιστορία του, άνθρωποι που έχουν φύγει από τον χώρο του πριν από δεκαετίες και ανήκουν σε άλλα κόμματα. Πλήθος είναι οι εκπομπές κρατικών και ιδιωτικών καναλιών – και του καναλιού της Βουλής – που γίνονται με υλικά πανομοιότυπα με αυτά των διαφόρων υπηρεσιών της δεκαετίας του 1950.
Στην ίδια γραμμή κινούνται και τα έντυπα των εκδοτικών επιχειρηματικών ομίλων, που έχουν ταυτίσει τη δημοσιογραφική κάλυψη του ΚΚΕ με τη συγγραφή σεναρίων εναντίον του. Ταυτόχρονα συναγωνίζονται στην αναδημοσίευση και στην αναπαραγωγή κάθε είδους αντικομμουνιστικού δημοσιεύματος.
Η πλειοψηφία των ΜΜΕ λοιδορεί και συκοφαντεί απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, γενικά τις μορφές πάλης που αποφασίζουν συλλογικά εργάτες και νεολαίοι και που έρχονται σε αντιπαράθεση με συμφέροντα και επιλογές του κεφαλαίου. Αντίθετα, προβάλλουν δραστηριότητες διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ), των λεγόμενων του εθελοντισμού και άλλων, που αξιοποιούν τα λαϊκά αισθήματα φιλανθρωπίας, για να στηρίξουν τελικά την αντιλαϊκή πολιτική, τις καπιταλιστικές αξίες. Τις μόνες κινητοποιήσεις που προβάλλει είναι αυτές που υποβοηθούν τη δικομματική εναλλαγή, ή τις προβοκάτσιες σε βάρος του Ταξικού Κινήματος.
Κανόνας με τις εξαιρέσεις του έχει γίνει η αποσιώπηση των θέσεων και της δράσης των εργατικών ομοσπονδιών, σωματείων, εργατικών κινητοποιήσεων κατά των απολύσεων, των εργατικών ατυχημάτων, για αξιοπρεπείς μισθούς, για το δικαίωμα στην Ασφάλιση. Η αποσιώπηση, για παράδειγμα, των μεγαλειωδών απεργιακών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων του ΠΑΜΕ στις 12 Δεκέμβρη, στις 13 Φλεβάρη και στις 12 Μάρτη στην Αθήνα και σε άλλες 66 πόλεις, η συντονισμένη δυσφημιστική και προβοκατόρικη «κάλυψη» των περσινών μαθητικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων, αποτελούν επιπλέον ενδεικτικά στοιχεία του ρόλου των ΜΜΕ. Είδηση για τα ΜΜΕ δεν είναι οι επίσημα 120 νεκροί εργάτες για τη χρονιά που πέρασε, αλλά τα διάφορα κουτσομπολιά. Την ίδια ώρα πολλαπλασιάζονται τα σίριαλ «μπόχας» και «πολιτιστικής» δηλητηρίασης, καθώς και οι αντιεπιστημονικές εκπομπές.
Είναι ψεύτικος ο ισχυρισμός ότι τα ΜΜΕ προβάλλουν σκάνδαλα, επειδή αυτά γίνονται και τα ΜΜΕ απλώς τα καταγράφουν. Η αλήθεια είναι ότι τα ΜΜΕ αποτελούν μέρος ενός συστήματος που παράγει και αναπαράγει και τα σκάνδαλα, και το δικομματικό καβγά και την ιδεολογική χειραγώγηση, και την επίθεση κατά της εργατικής ταξικής πάλης. Γι’ αυτό και κρύβουν την ουσία των σκανδάλων, τις αιτίες της γενικευμένης σήψης και διαφθοράς.( Αναφορά στα ΜΜΕ της επαρχίας: Καβάλα, Χαλκιδική, Σέρρες).
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ψηφίστηκαν, ψηφίζονται και ετοιμάζονται νέα αντιλαϊκά μέτρα στην Ασφάλιση, στην Παιδεία, γενικά στα λαϊκά δικαιώματα, με ιδιωτικοποιήσεις, ενώ η ακρίβεια καλπάζει και το βιοτικό επίπεδο του λαού χειροτερεύει. Τα πιο δύσκολα βρίσκονται μπροστά του. Η αστική τάξη χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς για να εμποδίσει και να ματαιώσει την ανάπτυξη του λαϊκού ριζοσπαστισμού επιχειρώντας να εγκλωβίσει τη λαϊκή αγανάκτηση σε ανώδυνους δρόμους, σε «αντιπολίτευση από τον καναπέ». Από τη μια προσπαθεί να προστατέψει τη δικομματική εναλλαγή και από την άλλη επιδιώκει να διαμορφώσει διπολικές λύσεις, όταν εξαντληθούν τα περιθώρια για μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται και η επέμβαση των ΜΜΕ, για να επηρεάσουν την εκλογή ηγεσίας κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», όπως έδειξαν οι πρόσφατες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και στο ΣΥΝ. Αποτελούν ισχυρισμούς δικούς μας; Όχι. Είναι δηλώσεις υποψηφίων προέδρων.
Το εμπόδιο στις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας είναι το Κόμμα μας, οι συνεργαζόμενες με αυτό δυνάμεις, το ταξικό κίνημα. Το ΚΚΕ δεν μπήκε, ούτε πρόκειται να μπει στους αστικούς σχεδιασμούς. Θα συνεχίσει την πολιτική του κατά του δικομματισμού και του διπολισμού, κατά των οικονομικών στηριγμάτων τους και της εξουσίας του. Αυτό το γνωρίζει η πλουτοκρατία.
Η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ και η διεύρυνση της επιρροής του στα εργατικά και μικρομεσαία στρώματα, στις νέες ηλικίες, στις γυναίκες, η ανάπτυξη της συσπείρωσης και της πάλης του ταξικού εργατικού κινήματος, τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα πλατιών δυνάμεων του λαού, ανησυχούν την αστική τάξη. Οι αντιδραστικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις βλέπουν τον πραγματικό τους αντίπαλο στο πρόσωπο του ΚΚΕ, στην καθημερινή του δράση, στην πρότασή του των συμμαχιών και της εξουσίας.
Για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της λεγόμενης ενημέρωσης σοβαρότατο ρόλο παίζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Οι παλιές διακηρύξεις της κατά «της διαπλοκής των επιχειρηματικών και εκδοτικών συμφερόντων με την πολιτική» αποδείχτηκαν άσφαιρα πυρά. Με τη συνδρομή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ πήρε πίσω το νόμο για το «βασικό μέτοχο», που έβαζε κάποια εμπόδια στην ανεξέλεγκτη δράση των μεγαλοεπιχειρηματιών στα ΜΜΕ. Ο νέος νόμος που ψήφισε ενισχύει τη συγκέντρωση των ΜΜΕ στα χέρια του κεφαλαίου και τους διασφαλίζει την κατοχή δημοσίων συχνοτήτων στο νέο ψηφιακό πεδίο που δημιουργείται. Ιδιωτικοποιεί και την ΕΡΤ στον τομέα αυτό.
Με το πλαίσιο και την κατεύθυνση αυτού του νόμου συμφώνησε και το ΠΑΣΟΚ. Οι, κατά καιρούς, καταγγελίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κατά του «ρόλου των ΜΜΕ», γίνονται τότε που θίγεται η εξουσία στο ΠΑΣΟΚ και είναι περιστασιακές. Και οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το δικαίωμα του αγωνιζόμενου λαού να ακούγεται η φωνή του, το δικαίωμα στην ψυχαγωγία και στον πολιτισμό είναι ασυμβίβαστο με την κατοχή από το κεφάλαιο δημοσίων συχνοτήτων που είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικό αγαθό. Το ίδιο εχθρική αποδεικνύεται η κυριαρχία του στα ΜΜΕ και προς τα δικαιώματα των δημοσιογράφων και των εργαζομένων σε αυτά, που η μεγάλη πλειοψηφία τους εργάζεται σε συνθήκες κάτεργου, δίχως δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.
Το ΚΚΕ διαβεβαιώνει τους εργαζομένους, τους νέους, τα λαϊκά στρώματα, ότι δεν πρόκειται να υποκύψει σε κανενός είδους πιέσεις και εκβιασμούς. Δε φοβάται την ισχύ των Μέσων της πλουτοκρατίας, όπως δε φοβάται να αντιπαρατεθεί με πολιτικούς και όρους ταξικού κινήματος και με τα αστικά κόμματα και τα οικονομικά τους βάθρα. Δεν θα υποκύψει στις πιέσεις, τις απειλές και τις σειρήνες τόσο του «υπηρέτη» όσο και των δύο «αφεντάδων» του.
Το κεφάλαιο δεν μπορεί να βάλει το ΚΚΕ στο χέρι, γιατί το ΚΚΕ δεν έχει καμιά εξάρτηση από αυτό και τα Μέσα του, όπως έχουν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Το Κόμμα μας δε διεκδικεί κανέναν ρόλο και συμμετοχή στην αντιλαϊκή διακυβέρνηση, απορρίπτει τους όρους που επιχειρεί να διαμορφώσει ο ταξικός αντίπαλος. Απαντά στις προκλήσεις δυναμώνοντας την ιδεολογική και πολιτική του παρέμβαση στο λαό, με στόχο να ξεδιπλωθεί ενιαία η κοινωνική και η πολιτική λαϊκή αντεπίθεση.
Το ΚΚΕ καλεί όλες τις λαϊκές δυνάμεις, ανεξάρτητα από το βαθμό της γενικότερης ιδεολογικής συμφωνίας μαζί του, να καταδικάσουν τον πόλεμο αποκλεισμού και διαστρέβλωσης που δέχεται το Κόμμα και το εργατικό λαϊκό κίνημα από τα ΜΜΕ. Αυτός ο πόλεμος είναι προάγγελος χτυπήματος ακόμα και των στοιχειωδών κοινωνικών, εργασιακών ελευθεριών.
Τις καλεί να αντισταθούν στο νοσηρό κλίμα και στον αποπροσανατολισμό, στην εξαχρείωση και την αποχαύνωση. Να συμπαραταχτούν στην πάλη για τα δικαιώματά τους, να βάλουν εμπόδια και με την προσωπική στάση τους. Να είναι δύσπιστοι, να συγκρίνουν την κάθε «πληροφόρηση» με την κατάσταση της ζωής τους. Να απαιτούν από τα ΜΜΕ να μάθουν και τη θέση του ΚΚΕ και να την κρίνουν.
Σε αυτή την υπόθεση σημαντικό ρόλο πρέπει να διαδραματίσουν και οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί που εργάζονται στο χώρο των ΜΜΕ. Εχουν και ευθύνη και συμφέρον να αντιπαλέψουν πιο αποφασιστικά αυτή την κατάσταση.
Ειδικό κάλεσμα απευθύνουμε στους ανθρώπους των γραμμάτων, της επιστήμης και της τέχνης, σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για το παρόν και μέλλον του λαϊκού κινήματος. Τους καλούμε να αντισταθούν και με προσωπικό κόστος.
Εμείς, στην πάλη μας για δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες, για εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία της πληροφόρησης από τα κρατικά και ιδιωτικά «Μέσα ενημέρωσης» που είναι στην υπηρεσία ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, αυτά που αποκαλούμε διαπλεκόμενα συμφέροντα.
Οι κυβερνήσεις και οι δυνάμεις του κεφαλαίου εκφράζουν και την ανησυχία τους για την πορεία και το μέλλον τους. Ευχαριστημένοι είναι για τα κέρδη και προνόμια που απόλαυσαν, ανήσυχοι όμως για το μέλλον. Αυτή την ανησυχία ζητάμε από τους λαούς και τη μαχόμενη δημοσιογραφία να την αξιοποιήσουν και να τη μετατρέψουν σε ένα μέλλον των λαών, που θα είναι σε αντίθεση και ρήξη με την πολιτική των κομμάτων που στηρίζουν την ΕΕ.
Εμείς από την πλευρά μας υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τη δράση για λαϊκή ενότητα και συσπείρωση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε ένα πανευρωπαϊκό ενωτικό αγωνιστικό κίνημα να βάλει φραγμούς στην πορεία του κεφαλαίου και πάντα θα διεκδικούμε από τον Τύπο, περιφερειακό και πανελλαδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, να δίνει όλη την αλήθεια!
Σας ευχαριστώ.
